Geçmez, asla geçmez. Ama geçer derler... Çok bilirmiş gibi. En çok onlar yaşamış gibi; Boşver, unutursun, atlatırsın, toparlarsın. Laf!
Oh be dünya varmış derken yada biraz daha iyi hissettiğinizde
kendinizi; çıkar ansızın, acısı. Bilirsin, tanırsın, evcilleştirmeye
çalıştığın sızının şiddetini. Onu tanıdığında yeniden doğmuş sanmıştın
oysa ki. Değil mi?
Sonra gider ve bir yara, bir hayatı ancak bu
kadar kanatır. Dikiş olsa, izi kalır. Artık, o geçer dedikleri,
teninizden hiç çıkmayacak olan doğum lekesi...
Mutlu değilsin sanki, hiç gülmüyorsun, diyorlar eski bir kürtaj hikayesi, diyorum içimdeki çocuğu aldılar!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder