Çünkü seninle nefes aldığımızı hatırladığımız Bodrum'da yaşamayı sevdim ben, hiç yürümediğim caddelerle sayende tanıştım, bak o gece Eskici'de geçmişi anımsadım.
Yorgo'nun yerinde sabahı karşılarken yaşanabilecek güzelliklerin de var olduğuna inandım. Bembeyaz evlerle konuştum, dertlerini dinledim bütün begonvillerin. Yüzdüğümüz koyların masmavi sularında butun günahlarımdan arındım. Sokağımızın başındaki plajdan topladım çakıltaşlarını.
Manavdan sipariş ettim sevdiğin envai çeşit meyveyi. Bitez'den Gümbet'e yürürken rakımı sıkıştırıp kolumun arasına balıkçı Haydar'dan taze balıklar aldım ikimize. Derya kuzusu bunlar diye diye üzerlerine su serpiyordu yine. Ortakent'te dalgalar öpüyordu o sıra kıyıları.
Göz göze geldiğimiz insanları selamladım yolda, hiç tanımamama rağmen. Kuşlarla konuştum, ağaçlara gülümsedim, balıklara göz kırptım. Bir zamanlar bütün yalnızlık öykülerini ve aczimi dinleyen Bodrum Kalesi'ne karşı kadehimi kaldırdım.
Dünyanın bütün yüklerini aldım omzuma, yeter ki değmesindi o güzel kalbine hiç bir sıkıntı.. Yel değirmenleri ve Zeki Müren şahitti. Saçlarının kokusunda esir kaldım, gözlerinin içinde kayboldum, kendime hiç dönmek istemedim, saatimi bileğimden söküp attım, telefonumu kapadım yanında vakit geçmesindi. Eğer yanında yaşadığıma deniyorsaydı ömür, o yaz hiç bitmesin istedim.
Ve o günler de boğulmayasın diye derin yaralarımdan hiç bahsetmedim sana çünkü varlığında açan çiçekler vardı.
-
Mutlu değilsin sanki, hiç gülmüyorsun, diyorlar eski bir kürtaj hikayesi, diyorum içimdeki çocuğu aldılar! -
Sen gittin ya benden, o gün. Ben kaldım orada hani. Sonra yağmur yağdıydı da, çok ıslandım. Olsun. Sonra hani kalandım ya, geriye dönmem...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder