Seni Seviyorum

Fonda, en sevdiğimiz şarkı çalıyordu içeri girdiğimizde; “sigara içmek isterseniz, dördüncü kata çıkabilirsiniz” dedikleri o kattaydık bir süre sonra. Dışarıda hava yağmurlu bir saklambacı andırıyordu.

Birer bira söyledik. Anlatacak ve hiç susmayacak o kadar çok şeyi vardı ki ikimizin de, bardaklar dolu gelip, boş gitmeye baş döndürücü hızla devam etti bu nedenle…

Uzun uzun konuştuk o gün, bir sigara molası verdiğimiz anda, yasladın göğsüme başını. Sarıldık. Aşkla, sıkıca. Puslu gökyüzüne baktık pencereden, hayata inanmamız için daha fazla bir şey yapması gerekmiyordu artık tabiatın.

Kalabalıktı bulunduğumuz ortam. Bizden başka çiftlerde vardı, başka masalarda. Başka masallarda. Herkes kendi halinde ve kendi derdindeydi. Ve bir an geldi, ilk dans ettiğimiz parça mırıldanmaya başladı kulağımıza. Göz göze geldik; öptüm yudum yudum, dudaklarını.

Biraz utandın ve dudaklarını ayırdın bir kaç saniye sonra, mahçup bir edayla dışarıya baktın ve “Kalkalım mı aşkım” dedin. "Eve geç kalmayayım..." Oysa, etraftakiler ve masaya boşları toplamak için gelen garson, göz ucuyla görmüştü hadiseyi ve pek aldırış etmeden, kendi akvaryumlarındaki yaşamlarına geri dönmüşlerdi.

İşte o öpücük sevgilim, aslında o gün herkesin içinde sana "seni seviyorum” demekti.