12 Mayıs 2010 Çarşamba

anatomi dersi

  el sallardım her yolculuğumda,buğulanan otobüs camlarından;gölgelenen sancılarıma.cam kenarını seçerdim durmadan.dağlardan indim sonra, gökyüzüyle filan çok konuştum,satırlarımı kurban ettim.çokça boyun kestim...

 boy verdim!
 yalnızlık çöktü bedenime, nasırlı hayallerim nasır tuttu, şiddetli depresif kanamalar geçirdim.örselendim, kıydılar bana, kimsesiz kaldım, annem için korktum.toprağı üstüne attığımda nefes alamaz diye telaşlandım, imam bayıldı.tahtaları kesen marangoza,kürekçilere küfrettim,uzaklaştırdılar beni merasimden.ex yazan doktorun diplomasını yırtmak istedim...

dertlendim,felç geçirdim kapılara.su döktüm her gidenin ardından.rüzgarlar öptü acılarımı.Üzgünüm,bir acının anotomisi dersindeydim, kapıyı çalmadan girdin!

 Geç kaldın, geldiğinde ben yoktum.Bedenimi bırakttım,bir dudak hatırı kalmıştı, son öpücüğün.Bileklerime düşmanca davrandım, benim için en çok onlar acı çektiler.Sen bana bir aşk geciktin,ben bir fazla öldüm.. Anımsıyorum.kaçan trenin ardından bakar gibi baktığım biz ve cuma namazında secde de ölen dedemi gömdüğümüz telaş aklımda kalmış..

ilker yasin bağırıyordu,prekazi prekazi..Galatasaray yarı finalde ağlamak istiyorum..

doksan yılına ramak vardı,soğuk bir aralık..
 ben o gün dokuz şiddetinde ağlıyordum.....

 ÖDÇ

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder