el sallardım her yolculuğumda,buğulanan
otobüs camlarından;gölgelenen sancılarıma.cam kenarını seçerdim durmadan.dağlardan indim sonra,
gökyüzüyle filan çok konuştum,satırlarımı kurban ettim.çokça boyun kestim...
boy verdim!
yalnızlık çöktü bedenime,
nasırlı hayallerim nasır tuttu,
şiddetli depresif kanamalar geçirdim.örselendim,
kıydılar bana,
kimsesiz kaldım,
annem için korktum.toprağı üstüne attığımda
nefes alamaz diye telaşlandım,
imam bayıldı.tahtaları kesen marangoza,kürekçilere küfrettim,uzaklaştırdılar beni merasimden.ex yazan doktorun diplomasını yırtmak istedim...
dertlendim,felç geçirdim kapılara.su döktüm her gidenin ardından.rüzgarlar öptü acılarımı.Üzgünüm,bir acının anotomisi dersindeydim,
kapıyı çalmadan girdin!
Geç kaldın,
geldiğinde ben yoktum.Bedenimi bırakttım,bir dudak hatırı kalmıştı,
son öpücüğün.Bileklerime düşmanca davrandım,
benim için en çok onlar acı çektiler.Sen bana bir aşk geciktin,ben bir fazla öldüm..
Anımsıyorum.kaçan trenin ardından bakar gibi
baktığım biz
ve
cuma namazında secde de ölen dedemi gömdüğümüz
telaş aklımda kalmış..
ilker yasin bağırıyordu,prekazi prekazi..Galatasaray yarı finalde ağlamak istiyorum..
doksan yılına ramak vardı,soğuk bir aralık..
ben o gün dokuz şiddetinde ağlıyordum.....
ÖDÇ
-
Mutlu değilsin sanki, hiç gülmüyorsun, diyorlar eski bir kürtaj hikayesi, diyorum içimdeki çocuğu aldılar! -
Toprak kokuyorum bugün, biraz da börtü böcek. En zor zamanlarımda dizlerine yaslardım ya başımı, aynısını yaptım yine. Senle konuşmayı çok ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder